Kendrick Lamar

Een hiphopmessias, Pulitzer-laureaat, meervoudig Grammy-winnaar, gevierd icoon. Met Kendrick Lamar stond gisteren in het Antwerpse Sportpaleis een van de.

Hier en daar werd wel eens oogcontact gemaakt en de kantjes van het podium opgezocht, maar dat maakte in de meeste gevallen deel uit van de performance. De vuurpijlen schoten in de lucht, de moshpits werden heviger en het Sportpaleis barstte definitief uit zijn voegen. De emotionele manier waarop hij de woorden uit zijn mond liet stromen tijdens “Count Me Out” liet niemand onberoerd en werd met de pijlen op zijn rug knap in scène gezet op het witte doek. “N95” stak het Sportpaleis letterlijk en figuurlijk in vuur en vlam met een enorme pyro-knal, dat voor het middenplein kenbaar het startschot was om de eerste moshpits in gang te zetten. Hier en daar waren er nog wel wat lege stoelen te bespeuren in de tribunes, wat niet onlogisch is als je weet dat je bijvoorbeeld voor een plaatsje in de onderste ring ongeveer 102 euro op tafel moest leggen. Dat deed Lamar op een zeer intrigerende manier door eerst zijn dansers de uitgerekte catwalk te laten afwandelen richting hoofdpodium, om dan zelf helemaal in de uithoek van dat podium achter een piano “United In Grief” in te zetten. Voor het slot haalde hij nog “ORANGE SODA” boven en maakte hij het feest compleet. Baby Keem bracht gisteren de deluxe-versie van zijn succesalbum The Melodic Blue uit en dat kon hij meteen vieren met het Sportpaleis. Dat hij gebruik kon maken van visuals en de lichten was een mooi extraatje waar hij royaal gebruik van maakte. Van vermoeidheid was er gisteren in het Sportpaleis geen sprake, meer nog: Kendrick Lamar leverde een van de sterkste concerten van het concertnajaar af. Het is een klein detailtje voor een voor de rest zeer aangename introductie. Uitgeblust en uitgeput was hij in Kiewit, wat niet onlogisch is na een lange en slopende tour.