9/11

Lotfi el Hamidi vergeet nooit de blik in de ogen van zijn moeder. Op Al Jazeera was te zien hoe een vliegtuig zich in de Twin Towers in New York boorde.

De Marokkaanse jongen die niet aan een baan komt of het Marokkaanse meisje dat wordt geweigerd vanwege haar hoofddoek, dát is de uitdaging waar het over moet gaan." "Aan alles merk je dat de stad hun heimat is, en dat zij tegelijkertijd zó kosmopolitisch zijn dat ze het niet eens doorhebben. De Intifada knetterde in het lokaal en wij waren ook niet de makkelijkste." "De segregatie is niet cultureel maar sociaal." Het was een ideaal decor voor het debat over de multiculturele samenleving en de verloedering. In het dagelijkse debat op straat overheerste ook het zwart-wit denken, met de islam als het kwaad. De orthodoxe boodschap resoneerde en vond gehoor bij de werkloze migranten: was hun belabberde positie in het Westen niet de schuld van een nieuw soort kolonialisme? "Ik had een warm nest thuis en hield teveel van het leven. In die zin hebben de woorden van Bush, Fortuyn en later Wilders eerder een averechts effect gehad: als het hun bedoeling was om de islam uit te roeien, kwamen ze van een koude kermis thuis. "Getekend door de oorlog, een jonge stad, gericht op de toekomst, een migratiestad, de grootste haven van Europa. Het werd een gepolariseerd debat en El Hamidi markeert daarin een uitspraak van de Amerikaanse president George Bush jr. Dat was verwarrend en ik werd heel recalcitrant van die woorden van Bush."