First things first. Het gaat beter met Max Colombie. De roedelleider van Oscar and the Wolf schrapte deze zomer shows uit zelfbehoud, nadat angst en ...
Je zag waarom: het was een zuivering voor de ziel. De roedelleider van Oscar and the Wolf schrapte deze zomer shows uit zelfbehoud, nadat angst en depressie lagen te loeren. Het gaat beter met Max Colombie.
Lees hier onze recensie van Oscar and the Wolf op 2022: Oscar and the Wolf was een medicijn tegen het gal van hardvochtige haters en verzuurde naysayers.
And I'll take care of your mind / I lost you, I miss you / I wanna hold you”, zo zong Max Colombie ons toe, zijn gehunker omzwachteld met vocoders...
Op vrijdag ging Tamino vol voor de vijf sterren (met succes), zaterdag traden STAKE, Little Simz en Marc Rebillet in zijn voetsporen. Aan Lijpe en Meskerem Mees ...
Het was al een hele tijd geleden dat Oscar and the Wolf nog hadden opgetreden. Frontman Max Colombie worstelde al een tijdje met zijn mentale gezondheid en ...
Oscar and the Wolf heeft doorheen de jaren klaarblijkelijk een patent op het headlinen van Pukkelpop, al stond de show dit jaar toch op losse schroeven.
En dan was er nog de primeur: het gloednieuwe “Warrior”, dat doorheen de tijd van betekenis veranderde. Dat de band daarna getrakteerd werd op een zee van smartphonelampjes tijdens de stripped intro van “You’re Mine” leek ervoor te zorgen dat de voet even van het gaspedaal ging. De harde drop en de gierende gitaarsolo maakten er een knaller van formaat van. Een herboren band triomfeerde gisterenavond op de Main Stage, want ondanks dat Max Colombie en zijn roedel al jarenlang met dezelfde liveversies touren, voelde alles nu vers en nieuw aan. De wolf is al een hele tijd berucht in Limburg, maar sinds gisteren is er nog eentje bijgekomen waar er opnieuw gigantisch veel rekening mee gehouden moet worden. Dat gebeurde guitig, want de plottwist, de kleurrijke confetti en de pogo tot gevolg, maakten er een dérde hoogtepunt van. Laten we er de beste nacht van het jaar van maken!’ De liefde was duidelijk voelbaar toen de confetti over de weide neerdwarrelde tijdens “Something in the Air”. De eindspurt was met andere woorden ingezet, en daarin kwam de band nog eens naar de voorgrond. De kwetsbaarheid die voelbaar was in de hoge noten van “James”, de vocale uithalen in “Dancing Machine” – dat zijn naam overigens helemaal waar maakte – Oscar and the Wolf balanceerde op een koord tussen liefde en intensiteit. Het nummer vloeide namelijk over in de indrukwekkende intro van “On Fire”, waarin Colombie zich ontpopte tot een wit glinsterend vlammetje in een rode gloed. Een Oscar and the Wolf 2.0, dat is wat we te zien kregen op Pukkelpop. [The Shimmer](https://www.dansendeberen.be/2021/10/22/oscar-and-the-wolf-the-shimmer-alledaagse-glittertaferelen-ten-huize-colombie/) en Afterglow dan wel respectievelijk een nieuwe plaat en ep onder de arm hebben, de man kreeg daarnaast ook te kampen met sociale angsten en sukkelde in een depressie.
Angststoornissen en een depressie, maar geen van beide haalt Oscar and the Wolf onderuit. “Jullie zijn de reden dat ik mij door deze periode sleur.
Kan het volgend jaar 5 dagen duren alsjeblieft? Arctic Monkeys. Fuck, het zit er alweer ...
"Het kon niet beter", blikt hij terug. Oscar and the Wolf palmt de mainstage van Pukkelpop in. Vier dagen magie op de festivalweide van Pukkelpop zijn voorbije gevlogen.
Of Oscar and the Wolf op Pukkelpop zou spelen was lang onzeker, maar eenmaal de lasers aanschoten was er geen twijfel meer mogelijk: Max Colombie was hier ...
‘On fire’ was een eerste uitbundige dansfeest, de extra percussie in ‘Fever’ deed zowaar nog beter. Die band bracht waaierende gitaren waar The War On Drugs een patent op heeft, neofunkgitaren waar je wijdbeens luchtgitaar op kon spelen en vooral veel electropunk van de dansbaarste soort. Met een flitsende lichtshow, neon verlichte trappenconstructie en een bijzonder strakke en veelzijdige band achter hem was dit een show van internationaal topniveau, z’n plek bovenaan de affiche helemaal waard.