Mads Pedersen

De dertiende etappe was voer voor de aanvalslustige mannen met nog wat jus in de benen na het zware Alpenoffensief. De zege in Saint-Étienne was een prooi ...

Dat er continu op het scherpst van de snee gereden wordt, is een understatement in deze Tour. Ook bij Team Bike Exchange kunnen ze daar van meespreken. Met Dylan Groenewegen en Michael Matthews heeft de ploeg twee ijzers in het vuur. Corona heeft opnieuw een slachtoffer gemaakt in het Tourpeloton. Warren Barguil, enkele dagen geleden dé smaakmaker in de eerste etappe over de Galibier, testte positief op het gekende virus en moest de strijd staken. Ook op het einde deed hij een goede zaak door de pelotonsprint voor plek zeven te winnen. In de tweede koershelft lieten de Belgen zich in het peloton wel opmerken in een dienende rol. Gele trui Jonas Vingegaard beleefde zo een makkelijke dag en had tijd zat om wat met de camera te spelen. Voor de favorieten was deze eerste etappe na de zware tocht door de Alpen een halve rustdag. Toch een verrassing dat net Ganna en Küng de rol als eersten moesten lossen. In die sprint stond er geen maat op Pedersen. De Deense ex-wereldkampioen was ook op papier de snelste van de kopgroep en maakte die status helemaal waar. De Amerikaan had zich compleet leeggereden voor zijn kopman Mads Pedersen en haakte af op veertig kilometer van de streep. De troepen van Caleb Ewan geloofden in de kansen van de Australiër en weigerden de koplopers meer dan enkele minuten voorsprong te geven. Op de Côte de Brié, de eerste van drie klimmetjes op het parcours, ging stormram Filippo Ganna als een bezetene tekeer.