Maneskin

Måneskin heeft sinds die winst niet stilgezeten, heeft al zijn idolen tot en met The Rolling Stones ontmoet, en genoeg podia aangedaan om in de zomer van ...

Damiano: “Zeker, we zijn en blijven Italianen. (lacht) We gaan altijd een Italiaanse band blijven, maar het is niet zo dat we de verantwoordelijkheid voelen om ...

Italiaanse acts zijn niet dik gezaaid in de historiek van Rock Werchter. Een vijftal e basta. Måneskin is de eerste ooit die op het hoofdpodium speelt.

De derde festivaldag was amper drie uur ver of het publiek werd al getrakteerd op een eerste muzikaal orgasme. De rockers van Måneskin palmden zonder veel ...

Dertig jaar geleden waagde Rock Werchter een gok door van Metallica de eerste metalheadliner van een rockfestival te maken.

Thomas Raggi verstond de kunst om met een eenvoudige gitaarriff de wei op en neer te laten bewegen. In de oude single ‘Touch me’ vervlocht hij een flard The Who. ‘This is my generation’, sloeg hij zich op de borst terwijl hij gretig het publiek in keek. De band draagt zijn rockinvloeden zodanig op de revers dat hij initieel weerstand opriep: Måneskin zou een afkooksel zijn van T-Rex, Judas Priest of Jane’s Addiction, naargelang de generatie waarin de klagers in kwestie opgegroeid waren.

Net als het Eurovisiesongfestival was de show van Måneskin op Werchter meer circus dan concert. Dat bedoelen we niet per se neerbuigend.

Maar belangrijker toonde het ook aan hoe de legendarische rocksterren van weleer gewoon meegaan in het potsierlijke verhaal van de Italiaanse band. “De Italiaanse Limp Bizkit” had ik ergens in mijn notities geschreven tijdens een nummer waarin Damiano aan het rappen sloeg. “Varietérock”, zo omschreef Alex Callier de groep toen hij zijn Hooverphonic van Måneskin zag verliezen op Eurovisie. Laat het net dat aspect zijn waar de Italianen op Werchter slim op inspeelden. En toen Damiano het in een later nummer constant over “my generation” had, was The Who ook niet de eerste referentie waar ik aan dacht. Ik ga er geen doekjes om winden: het verbaasde me dat de Måneskin-hype meer dan een jaar na hun Eurovisiewinst nog steeds niet was gaan liggen. De nummers hebben gewoonweg weinig om het lijf.

Net wanneer het soms te gelikt en te braaf dreigt te worden in de rockwereld, komt daar Måneskin. Vuil schuren in de beste zin van het woord.

Net wanneer het soms te gelikt en te braaf dreigt te worden in de rockwereld, komt daar Måneskin. Vuil schuren in de beste zin van het woord. “Jij kunt mij krijgen”, roept frontman Damiano David. Voor Werchter is het wederzijds. Dat het dan muzikaal niet allemaal perfect is, daar zal alleen een zure boon over zeuren.