Imagine Dragons

Klub C liep helemaal vol voor rapper Yong Yello. En op het hoofdpodium bouwde Goldband op de vroege middag een uitzinnig feest, wat één van de drie zangers een ...

Teksten die luidkeels worden meegezongen, zeker bij afsluiter "Luchtkasteel". "Als het kon, dan zou ik de hele dag voor jullie spelen", besluit een emotionele Yong Yello. De organisatie van Rock Werchter laat weten dat ze nog steeds wachten op officieel nieuws. Die zet meteen de toon voor een optreden waarin Yong Yello al zijn emoties in zijn doorleefde teksten steekt. Hun achtergrond in de bouw verklaart de stellingen en ladders als "decor". Opvallend: Goldband speelt deze zomer ook nog op Tomorrowland en Pukkelpop. En bij de start van de festivaldag staan er verschillende Nederlandstalige artiesten op de affiche, in uiteenlopende genres. Ruwe bolsters met een gouden hart, de mannen van Goldband. "Konden we dit maar elke dag doen, hier optreden", is hun conclusie.

Hoe je op een zak vol meezingwaardige potentieel kan zitten en toch nog je show eigenhandig de nek om kan wringen. Het is het grootste raadsel ooit waar ...

Het is en blijft ongelooflijk zonde. Imagine Dragons is een ‘moh’-band, in de beste betekenis van het woord. Het is een uitgebreidere versie, en Reynolds holt meteen naar het publiek. Het tweede volgt naar het hitdrieluik Natural, Whatever it takes en Demons. Twee nummers later is het opnieuw van dat. Dat Reynolds dan aan het preken slaat over hoe het nieuws ons soms van de menselijk loskoppelt en hoe muziek verbindt, helpt de boel ook niet vooruit. Het is een sterkte die ze voluit zouden moeten gebruiken. Het zorgt meteen voor een emotioneel moment. Dat eerste duurt zodanig lang, dat je haast zou denken dat het voorbij is na amper zeven nummers. Van die ene vlegel die het laatste parkeerplekje in de buurt inpikt, net wanneer jíj wil inrijden. De grotere statements over de oorlog aldaar blijven relatief zeldzaam op Werchter. Nochtans beginnen Dan Reynolds en de zijnen met het grove geschut. Daarbij kunnen persoonsgegevens worden verwerkt, zoals informatie over uw apparaat, uw browser en uw gebruik van de website.

CPU - Nathan Dobbelaere Het is een drukke week voor de Belgische fans van Imagine Dragons. De dag voor de Amerikaanse band op Rock Werchter speelt,

Laat het duidelijk zijn dat Imagine Dragons weet wat ze doen en ze zijn er goed in. Hij gaf zelf aan dat het cliché klinkt om te zeggen dat je moet leven alsof elke dag de laatste is en vier het leven zolang het kan en de show lijkt die leuze wel te volgen. Hij was bijna uitsluitend te vinden op de catwalk in het publiek, om zo dicht bij zijn uitbundige fans te staan. Frontman Dan Reynolds gaf het beste van zichzelf en was in feite wel in staat om de show op zijn eentje te dragen. Het is een drukke week voor de Belgische fans van Imagine Dragons. De dag voor de Amerikaanse band op Rock Werchter speelt, bracht het viertal nog een nieuw album uit. Imagine Dragons zou Imagine Dragons niet zijn zonder een beetje drama, dus eindige het lied groots en met een confetti-explosie.

Imagine Dragons a clôturé avec ferveur samedi la troisième journée du festival Rock Werchter. Le groupe américain a notamment rendu hommage au peuple ...

Le groupe a joué ses tubes tout au long du concert, enflammant le public. "Demons" et, en guise de clôture, "Radioactive" ont fait vibrer la plaine de Werchter. (Belga) Imagine Dragons a clôturé avec ferveur samedi la troisième journée du festival Rock Werchter. Le groupe américain a notamment rendu hommage au peuple ukrainien durant son concert."

(Belga) Imagine Dragons a clôturé avec ferveur samedi la troisième journée du festival Rock Werchter. Le groupe américain a notamment rendu hommage ...

"Demons" et, en guise de clôture, "Radioactive" ont fait vibrer la plaine de Werchter. (Belga) Le groupe a joué ses tubes tout au long du concert, enflammant le public.

De derde festivaldag op Rock Werchter was zonder twijfel de heetste. Niet alleen het weer maar ook de acts deden de temperaturen een paar graadjes stijgen.

Na vanavond wordt concertrecensent officieel opgenomen in de lijst van risicoberoepen. Imagine Dragons trotseren is een volwaardige Rudi Vranckx-missie ...

Imagine Dragons a clôturé avec ferveur samedi la troisième journée du festival Rock Werchter. Le groupe américain a notamment rendu hommage au peuple ...

Het is met Imagine Dragons zoals met de populariteit van Andy Peelman. Het moet verborgen camera zijn, een list van sadisten, een wraakactie van Th...

Le second degré est-il soluble dans une machine aussi énorme que Rock Werchter ? Réponses notamment avec Imagine Dragons, Leon Bridges, Charlotte Adigéry ...

Jorja Smith n’a que 25 ans et toujours qu’un seul vrai album à son compteur (Lost & Found, sorti il y a maintenant déjà 4 ans !). Mais l’Anglaise occupe la scène avec une assurance et une prestance qui permet de booster des morceaux parfois trop policés sur disque. Le tout sur une électropop à la fois grinçante et joyeuse, qui, en concert, déploie tout son potentiel dansant, festif et absurde (HAHA). Faut les voir, elle en combinaison et cape noires façon catwoman, arpentant la scène, hésitant entre le rire et les pleurs (HAHA) ; lui en smoking blanc et chemise bariolée quittant un moment ses machines pour balance une ligne de basse funky particulièrement moite. Paraît que le premier gagnant de l’Eurovision à se produire à Werchter, a fait forte impression sur la plaine brabançonne. On est arrivé trop tard que pour pouvoir confirmer. Par exemple sur Ceci n’est pas un cliché, dont le texte est constitué précisément de clichés. Même principe pour Thank You qui termine le concert, sans que l’on sache vraiment ce qui est sincère ou joué dans la déclaration (au point qu’en quittant la scène, Charlotte Adigéry doit le préciser : vraiment, merci !). Dans une machinerie aussi bien huilée que Rock Werchter, et au milieu d’une programmation balisée, le décalage pop a fait un bien fou. Pour autant, cela ne permet pas de percer ce qui reste pour nous un mystère : comment le groupe américain est-il devenu l’un des plus gros blockbusters rock actuels ? A vrai dire, hormis Coldplay (dont ils sont un peu une version des années 2010), on connaît peu de groupes à la fois autant détesté et adoré. Vendredi dernier, la bande à Dan Reynolds (le chanteur, élevé dans la foi mormone) sortait la seconde partie de Mercury, double album produit par ni plus ni moins que Rick Rubin, le producteur maximo. Et oui, malgré le luxe des chapiteaux, cela n’empêche pas de finir souvent compressé, le nez pris dans la fumée de cigarette du voisin.