Nick Cave Werchter

Voor festivalbezoekers die gelukszoekers zijn viel er zaterdag wel heel veel te halen op TW Classic, met onder andere Nick Cave And The Bad Seeds, ...

De woorden raken sleets als het over Cave gaat, maar het moet gezegd: deze man is in de vorm van z’n leven. Cave loopt letterlijk voorop, over die plank tegen de barrières aan, op het podium kronkelt z’n vriend Warren Ellis als maniakale aanvoerder van de Bad Seeds. Het is in een woord geweldig. Op het gezicht van Cave verschijnt een glimlach vol pijn, een duizelingwekkend beeld, geregistreerd door de camera’s. We worden er stil van. De tenten zijn dicht, we staan allemaal voor het hoofdpodium als Nick Cave (22.00 uur, Main Stage), natuurlijk met The Bad Seeds, daar op komt met een karatetrap. Het is dus allemaal volslagen fantastisch, en in elke vezel te voelen, zeker als je dichtbij staat en de rake teksten van Williamson probeert te volgen. Het duurt nog een hele dag, dan staat Nick Cave hier, maar het zijn dezelfde bewegingen en het zijn dezelfde muzikale bronnen die veelal naar achter wijzen (Joy Division, Nico). Het is een gekke taak, het openen van zo’n enorm podium voor een nagenoeg lege weide, maar de missie is geslaagd. Twee Britten, een met een laptop, de ander met een microfoon. Ergens denk je dat het een grap is, welke artiest haalt nu zelf op het podium de laptop uit de rugzak? Whispering Sons (13.00 uur, Main Stage) opent op het grote podium, het donkere bandgeluid is al een tijd geliefd bij Studio Brussel. Het is het moment van de dag waarop iedereen nog parkeert, munten koopt, het terrein verkent. Hier staat een Vlaamse popster in de dop: dat te grote pak, die broeierige blik, die schitterende donkere zangstem. Zij dwingt band en publiek, dat lekker de golden circle in dartelt die een paar uur later verboden terrein voor de gewone ziel zal worden, op te letten. Net als je denkt dat je precies weet wat je moet zien en hoe laat, en waarvan je als festivalganger gelukkig gaat worden, overvalt je het gevoel waar je sinds de aankomst op het immense terrein naar streeft.