The Smile

The Smile: postpunk op het scherpst van de snee Een debutant op TW Classic! Maar wat een staat van dienst hebben Thom Yorke, Jonny Greenwood en Tom.

En dan was er het drieluik Bright horses (‘a very beautiful song’, volgens Cave himself), I need you en Waiting for you, nummers waarvan de achtergrond (het overlijden van zoon Arthur Cave in 2015) genoegzaam bekend is, en die er na het recente overlijden van nog een tweede zoon alleen maar geladener, aangrijpender en móóier op zijn geworden. Ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht, maar dat weerhield Cave er niet van de voorste rijen van het publiek op te zoeken. Florence + the Machine (***) was een van de namen die van het geschrapte Werchter Encore naar TW Classic overgeheveld werden. Tijdens Dog days are over, waarin iedereen door Welch werd aangemaand de smartphone weg te steken en ‘in het moment te leven’, werd die net niet aan gort gesprongen. Een Radiohead-cover zou voor dit trio natuurlijk de redelijkheid ver voorbij zijn, maar in Werchter kon er als afsluiter wél een song uit de harde schijf van Thom Yorke solo vanaf: Feeling Pulled Apart By Horses, op plaat een obscure deep cut, hier net als de rest van hun set met veel goesting en grinta gebracht. The Smoke was Een Vibe, met dank aan de betere baswerken van Thom Yorke. Thin Thing klonk even spannend en speels als het Radiohead uit de tijd van In Rainbows. Semi-tearjerker Free in the Knowledge eindigde dan weer met een outro die op de aftiteling van Stranger Things had gepast, met Greenwood die zijn gitaar te lijf ging met een strijkstok.