War On Drugs

Zal ik eens iets aan u opbiechten? Vanavond bezoek ik mijn eerste grote concert sinds het begin van de coronacrisis. En weet u, ik had er wel wat meer van ...

Verder zien en horen we vooral prima live-luistersessie van een band die wel het juiste materiaal, maar nog niet de juiste houding heeft voor zalen groot als deze. Behalve dus dat het gewoon niet méér is dan een set van prima gespeelde prachtliedjes. The War On Drugs is een groep die mooie muziek maakt; maar geen groep die je meeneemt. In de studio komt The War On Drugs in de buurt van voorbeelden als Springsteen, Dire Straits en Neil Young. Op het podium haalt men dat niveau echter nog lang niet. Maar misschien ligt de ongeïnteresseerde indruk dat een groot deel van de toeschouwers maakt, stiekem ook wel een beetje aan de mannen op het podium. Bij de deuren en aan de bar is meer menselijke beweging waar te nemen dan vlak voor het podium.